Vanuit Riga de noorkop van Estland

22 juli. Vandaag rijden we Letland in. We vertrokken vroeg want het is warm . Vroeg is bij ons 10 uur, het is dan 26 graden en we genieten volop van de airco. We rijden langs de kust naat het noorden, langs de A11. Als we de grens passeren is er geen mens te zien, de oude Oostblok gebouwen de bij de grens hoorden, staan er troosteloos bij. De wegen in Letland zijn het eerste stuk slecht, later blijkt het mee te vallen. In Leipaja doen we boodschappen en hier betalen we gewoon weer met de Euro. Goed te zien is nu dat de boodschappen goedkoper zijn dan bij ons. 2 stukken kip voor 88 cent, 1 kg aardappels voor 10 cent. De kathedraal die we bezoeken valt tegen. We rijden 6 km terug naar camping Gailo, het lijkt dat er behalve 1 camper, geen gasten zijn maar tussen de bomen staan toch een paar tenten. Weer een prachtige plek. Vanaf de camping loopt een zandpaadje door het bos naar zee en....bijna een privé strand.
23 juli. We blijven nog een dag op camping Gailo staan. We staan onder berkenbomen en krijgen eel regen berkenzaadjes over ons heen. Vandaag is in Nederland de dag van nationale rouw vanwegen het ongeluk met het vliegtuig in de Oekraïne. We kunnen veel volgen via internet, vandaag worden de eerste 40 lijken naar Nederland gebracht. Een vreselijke ramp . Vanavond vliegt Jasper en Annemarie met de kids naar Zuid Afrika.... moeten we soms wel even aan denken al zal dat wel goed gaan. Op het moment dat ik dit schrijf is op flightradar te lezen dat er 10.209 vliegtuigen in de lucht zijn.
24 juli. We zijn weer vroeg op, we drijven ons bed uitNa ontbijt en betalen rijden we naar Karosta. Hier staat de Orthodoxe St. Nicolaas kathedraal. Er is een dienst aan de gang die overigens door weinige bezocht wordt, 20 personen denk ik. Ik moet een soort broekrok aan en mag geen foto's nemen, ik wordt nauwlettend in de gaten gehouden. We genieten van de orthodoxe zang, door een paar vrouwen ten gehore gebracht, en de vele mooie iconen die er hangen. En dan te bedenken dat de kathedraal in de Sovjet tijd gebruikt werd als bioscoop en sportzaal. Korosta was in die tijd een marine haven en er woonden en werkten 40.000 militairen. De stad was verboden voor burgers. Er staan nu nog zeer veel militaire gebouwen leeg en de flats zien er grauw en slecht onderhouden uit. sommige worden gesloopt. Het geeft de stad een troosteloze aanblik. Verder naar het noorden komen we op camping Pavilosta Marina. We staan vlak aan het water en hebben uitzicht op "de eerste Letse jachthaven van wereldallure " zo wordt in de reisgids omschreven. We zien 10 bootjes.
25 luli. Gisterenavond naar de zonsondergang gekeken, niet spectaculair zo zonder wolken. Nadat alles ingepakt is , gaan we een plaatselijk museumpje bekijken. Allemaal regionale voorwerpen en de geschiedenis van het oudste huis van het dorp. En jong meisje vindt het eng om Engels met ons te praten. In het plaatsje wonen 2000 mensen, vast saai in de winter. Vandaag gaat onze reis verder naar Riga. Rob en Jose staan er al en het is leuk elkaar even te ontmoeten. De weg er naar toe is mooi en rustig. We komen langs Kuldiga, een van Letlands mooiste provincie stadjes, het was de moeite waard om te bekijken. We lunchen in Sabile bij het Predvale openlucht museum. Een kunstenaar heeft dit landgoed gekocht en er een museum van gemaakt. Er zijn beeldhouwwerken van over de hele wereld te zien. Omdat het 30 graden is gaan we niet alles zien. Op de stadscamping in Riga hebben we een gezellige avond met Rob en Jose.
26 juli. Vandaag gaan we de oude stad van Riga in, op de fiets de brug over en je staat zo in de oude stad. In de Dom van Riga is een orgelconcert van 1/2 uur waar we van genieten en een koele plek in de kerk is dubbel genieten. We lopen naar het raadhuisplein waar het huis staat van de Zwarthoofden en het Schwabhuis, 2 schitterend gerestaureerde gevels. we nemen uitgebreid de tijd voor een lunch met een wijntje en genieten van alles wat ons voorbij komt. We bezoeken het bezettings museum dat zeer de moeite waard is . Het is zaterdag en wordt er dus getrouwd, Op het terras waar we een sorbet eten, bekijken we een trouwstoet . Op de terugweg naar de camping doen we bij een giga supermarkt boodschappen. 's Avonds borrelen we nog even gezellig met Rob en Jose en bellen Tony even om hem met zijn verjaardag te feliciteren.
27 juli. We trekken vandaag verder, Bij het opstaan ligt er een briefje op tafel met de groeten van Rob en Jose, zij zijn om 8.15 u. al vertrokken naar Haapsalu. Zij rijden grotere afstanden omdat ze 3 1/2 week vakantie hebben om de Baltische staten te bezoeken, wij gaan er 2 maanden over doen. We rijden weer naar het noorden richting Parnu en willen onderweg kleine vissersplaatsjes bezoeken. Dit stelt echter niets voor. Bij een plaatsje kunnen we niet eens bij de haven komen. Het is een afgesloten terrein met alleen maar hout als overslag, geen visser te bekennen. We steken de grens Letland / Estland over en zijn al snel bij de camping die we op het oog hadden, echter geen schaduwplaatsen ( het is 31 graden ) en we rijden verder naar een gehucht, eigenlijk een straat, Penu en staan op een RMK campinkje en blijven als de 25 dagjesmensen weg zijn, met 3 kampeereenheden over. Het wordt saai, maar weer een geweldig mooi plekje met bijna weer een privé strand aan de Baltische kust.
Vanaf hier plaatsen
28 juli. De Estse kust en Russische grens. Een lang verhaal omdat we nu weer voor het eerst redelijk stabiel internet hebben. Gisteren een mooie zonsondergang gezien aan de Golf van Riga. Na het douchen , de sleutel moet je bij het restaurant ophalen, rijden we weer verder over Parnu, binnendoor naar Haapsalu. De camping heet Pikseke, niet groot maar het sanitair is schoon. We zijn er vroeg en hebben mooi de tijd om een wasje te draaien. Rob en Jose staan hier al een nacht maar zijn vandaag naar het eiland Hiiumaa , viel hun achteraf tegen. Na het eten gezellig met Rob en Jose aan de borrel.
29 juli. Vandaag een rustdag en er moet nog een wasje gedraaid worden. Na de koffie gaan Rob en Jose verder naar Tallin. Het is drukkend warm als we op de fiets Haapsalu gaan verkennen. Eerst bekijken we een treinstation, niet meer werkend, dat vroeger een Tsaar heeft laten bouwen om zichzelf en zijn familie te beschermen tegen de elementen van de natuur. Het is een mooie houten constructie die 120 meter perron overdekt. In het centrum staat nog een ruïne van een bisschoppelijk paleis, nu een museum. De kathedraal ernaast is volledig gerestaureerd en in gebruik. Inmiddels is het 33 graden en tijd voor ijs. Na de boodschappen nog lekker in de schaduw gezeten, 's avonds nog naar de kust gefietst en niet te laat naar bedde, morgen vroeg op.
30 juli. Om 06.30 u. gaat de wekker, potverpielekes wat vroeg maar we moeten op tijd bij de boot zijn en dat is ook nog 10 km fietsen. Vandaag gaan we het eiland Vormsi verkennen. Het eiland wordt omschreven als zijnde een paradijs voor natuurliefhebbers en vogelaars. Een kleine veerboot brengt ons in 45 minuten naar het eiland, lekker aan dek in de zon en de wind. We fietsen een rondje van 27 km over het eiland en de weg is mooi geasfalteerd. Om de zee te zien moet je over onverharde paden rijden. Bij een molen ontmoeten we een vrouw die redelijk Engels spreekt en verteld dat in de oorlog, in 1944, bijna alle inwoners (2500 ) naar Zweden zijn gevlucht. Nu heeft Vormsi ca 200 inwoners. We eten een lekkere salade bij het enige restaurantje dat het eiland heeft en wachten dan tot de pont ons weer naar het vaste land brengt. De gids beveelt het eiland aan met overweldigende natuurschoon en een overvloed aan vogels. Onze mening, er staan mooie authentieke huizen, de zee stinkt en bijna geen vogel te zien.
31 juli. We vertrekken vandaag richting Tallin, de lucht ziet er dreigend uit. We komen langs Paldiski, een typische Oostblokplaats. De Russen hadden hier een trainingscentrum voor atoomonderzeeërs en in de goede tijd woonden hier 16.000 Russen die ook allemaal gehuisvest moeten worden. Nu staan er nog lelijke Oostblok flats, enkele nog bewoond naast anderen in verval, een trieste aanblik. Wel een bepaalde sfeer die een Zweed geprikkeld heeft er een film op te nemen. Net als we aan de kust een mooi plekje hebben gevonden om over zee uit te kijken, gaan de hemelpoorten open. We eten dus binnen een broodje en reizen door naar Tallin waar we op de stadscamping komen te staan, aan de haven. Gebouwen, tribunes, Olympische ringen herinneren er aan dat hier in 1980, de zeilwedstrijden hebben plaats gevonden van de Russische Olympische spelen. Het uitzicht over zee is mooi, er varen veel veerponten op Tallin.
1 aug. Na het ontbijt zo'n 7 km op de fiets, over mooie fietspaden, naar Tallin. Tallin is een mooie , sfeervolle stad met veel bezienswaardigheden . We bezoeken kerken en een museum en een aardige bijkomstigheid is dat het niet zo heet meer is, 24 graden en een strak blauwe lucht. We genieten van een heerlijke lunch op een terras en natuurlijk ( Dit heeft niets met het verhaal te maken maar ik kijk verbaast naar de buurman die is pissen op de brommer, hij pist niet op zijn brommer maar gaat op de brommer naar het toilet, 150 meter )kijken we mensen, een leuke activiteit. Nog een kippetje gerookt en genoten van een glaasje rode wijn. Nog even naar de zonsondergang.
2 aug. We rijden verder naar het oosten, aan de kust ligt het natuurpark Lahemaa. Er liggen een aantal schitterende badplaatsjes met mooie oude houten vakantiehuizen van rijke Russen in de 19e eeuw. De plaatsjes Kasmu en Vosu zijn mooie plaatsje. De camping staat vol koepeltendjes en veel jeugd, het lijkt ons te druk. We rijden 100 km verder en komen op een terrein van een Spahotel in Toila, vlak achter de camping gaat een degelijke Oostbloktrap van eerlijk staal en beton , de 30 meter hoogteverschil overbruggen naar het strand. De zee is een lange afstand ondiep dus om even te zwemmen moet je echt een eind de zee in lopen, de Finse golf heet hij hier. We hebben buren uit Barchem en Friesland. Je ziet hier overigens weinig Nederlanders.
3 aug. Verder naar het oosten ligt de plaats Sillamea. Deze plaats was in de Sovjettijd zeer belangrijk door de aanwezigheid van uranium van groot belang voor het atoom programma van de Sovjets.Die tijd was deze plaats zo geheim dat het op geen enkele landkaart voor kwam. Er staan nu nog vele appartementengebouwen , deels in verval, deels bewoond. Een trieste aanblik. We rijden verder naar Narva, de grensplaats met Rusland. We bezoeken een Russisch Orthodoxe kerk en het Narva kasteel. Je hebt uitzicht op Rusland en je ziet de rijen met lange wachttijden. 50 meter zwemmen en ik ben in Rusland. We rijden nog even naar de zee, naar Narva Joesuu zeg maar Narva aan zee. Een te toeristische plaats voor ons, wel zien we mooi oude houten huizen. Een groot gedeelte van de weg naar Narva Joesuu gaat door het bos. Langs een groot gedeelte van deze weg liggen graven, zomaar in het bos. Moet je bij ons om komen. We komen op de camping Aarde Villa in Tsaarista. Een mooie plek aan het Peipsi meer, de grens met Rusland. We hebben Roemeense toiletten, Zuid Afrikaans buren en het water van het meer stinkt.
4 aug. Een wasje gedaan en verder rustig aan. De Zuid Afrikanen hebben hun camper in Zwitserland staan en reizen elk jaar 4 maanden door Europa. Toeval ............ze wonen in Durban waar Jasper, Annemarie en de jongend nu met vakantie zijn. 's Avonds geskyped met Ronald en Thea in Frankrijk, ze zijn net opa en oma geworden, een felicitatie waard.
5 aug. We trekken verder en bezoeken onderweg een paar plaatsjes aan het Peipsie meer, o.a. Kolkja en Pasepaa. Hier wonen veel oudgelovigen, Russen die zich in de 17 eeuw hebben afgescheiden van de Russisch Orthodoxe kerk. Ze zijn gevlucht naar oost Letland en houden vast aan de oude gebruiken. Ze hebben een voorliefde voor uien die ze een grote geneeskrachtige werking toeschrijven. Je ziet ook overal uien te drogen en te koop. Het kleine museumpje van en over de oudgelovigen is echter dicht. Via Tartu komen we in Raihinge bij een Guesthouse te staan. Achter ons komt een camper te staan met op het kenteken "Grooters Rekken-Eibergen ". Het blijkt oud-apotheker Feenstra te zijn.
6 aug. We gaan op de fiets Tartu bezoeken, 10 km fietsen en het eerste stuk langs een snelweg is geen pretje. Het is een mooi en gezellig stadje met een oud centrum, de ST.Janskerk is de moeite waard om te bezichtigen. Hij maakt deel uit van de bakstenen kerken die er nog zijn. Ook in Wismar staat een bakstenen kerk. Hier komen we Feenstra weer tegen en als we later in de stad lunchen, komen we de Zuid Afrikanen weer tegen. Nadat we de highlits van het stadje hebben gezien peddelen we rustig naar huis, 't is alweer boven de 30 graden. Er staat een koud biertje klaar.
7 aug. Wederom een mooie dag en gaan op weg naar Vana Vastseliinaa. Tiinaa Taagisoo heeft hier een B